Węzeł żebrowy

W makramie obok węzłów płaskich równorzędne miejsce zajmują węzły żebrowe. Ich powstanie trudno jest nazwać wiązaniem. Węzły żebrowe są raczej nawijane – jednym sznurkiem dwukrotnie owijamy drugi sznurek otrzymując dwie pętelki wyglądem przypominające nawleczone na sznur koraliki.

Węzły żebrowe dzielą się na rodzaje uzależnione od sposobu wiązania, bądź przeznaczenia węzłów. I tak mamy węzły żebrowe: poziome, skośne, pionowe, zbierające, otwierające, łańcuszkowe.

Węzeł żebrowy bez względy na rodzaj wiąże z dwóch sznurków: wiodącego i wiążącego (choć oczywiście i i od tej zasady są odstępstwa, do których przejdziemy później). Uściślając podstawowy węzeł żebrowy wiąże się z dwóch sznurków. Zawsze jest to sznurek wiodący, na który nawijane są pętelki żebrowe i to on nadaje kierunek rzędom węzłów. Jeśli sznurek wiodący ułożymy poziomo wiążemy węzły żebrowe poziome, jeśli skierujemy go pod kątem wiążemy węzły skośne itd.

Węzły żebrowe zazwyczaj występują w grupach tzw. rzędach. Oznacza to, że na jednym sznurku wiodącym za pomocą kilku sznurków wiążących, wiążemy kilka węzłów żebrowych. Z jednego sznurka wiążącego powstaje jeden węzeł żebrowy. Od tej zasady również są odstępstwa np: motyw ryżu, gdzie obok siebie wiąże się dużo węzłów żebrowych, ale każdy ma własny sznurek wiodący i wiążący.

Węzeł żebrowy poziomy

Węzeł żebrowy poziomy powstaje na poziomo ułożonym sznurku wiodącym.

Bierzemy pierwszy sznurek
i układamy go poziomo na pozostałych sznurkach. Jest to sznurek wiodący.
Bierzemy drugi sznurek. Jest to
sznurek wiążący. Przekładamy go
z dołu do góry nad sznurkiem
wiodącym. Następnie kierujemy
w dół za sznurek wiodącym.
Wokół sznurka wiodącego powstała pętla. Ściągamy w dół sznurek wiążący i pilnujemy, żeby pętla układała się po jego lewej stronie.
Powtarzamy dokładnie te same
czynności wiążąc drugą pętelkę.
Ściągamy sznurek do dołu
i zaciskamy węzeł.
Otrzymaliśmy węzeł żebrowy poziomy.
Dowiązując więcej węzłów żebrowych na tym samym sznurku wiodącym otrzymamy rząd węzłów żebrowych poziomych

Rzędy węzłów żebrowych możemy wiązać w prawo i w lewo – w zależności od tego, w którą stroną skierujemy sznurek wiodący.

Rząd węzłów żebrowych wiązany w prawą stronę
Rząd węzłów żebrowych wiązany w lewą stronę

Rzędy węzłów żebrowych poziomych możemy wiązać ciągle na tym samym sznurku wiodącym zmieniając tylko kierunek wiązania, ale możemy także każdy następny rząd wiązać na innym sznurku wiodącym.

Węzły wiązane na tym samym sznurku wiodącym ze zmianą kierunku wiązania.
Wiążąc w ten sposób otrzymujemy pas równo ułożonych pod sobą węzłów.
Przy takim wiązaniu zmieniamy sznurek wiodący w każdym następnym rzędzie. Otrzymujemy przez to efekt przesuwania rzędów w stronę wiązania węzłów.

Węzeł żebrowy skośny

Węzły żebrowe skośne wiążemy tak samo jak poziome z tą różnicą, że sznurek wiodący ułożony jest pod pewnym kontem.

Tak samo jak żebrowe poziome, skośne również wiążemy w prawą i lewą stronę. Stąd już zaledwie kroczek do wiązania geometrycznych wzorów tj, trójkąty, romby, kwadraty.

Węzeł żerowy pionowy

Proces powstawania pętelek węzła pionowego jest taki sam jak w przypadku pozostałych węzłów żebrowych. Jedyna różnica polega na tym, że wiąże się je na pionowo zwisającym sznurku wiodącym. Jeśli wiążemy rząd takich węzłów, wówczas mamy do czynienia z jednym sznurkiem wiążącym i wieloma sznurkami wiodącymi.

Sznurek wiążący układamy pod pierwszym sznurkiem wiodącym.
Owijamy sznurek wiodący.
Przekładamy sznurek wiążący pod sznurkiem wiodącym. Ściągamy sznurek wiążący, aż pętelka będzie ściśle przylegać do sznurka wiodącego.
Owijamy sznurek wiodący po raz drugi.
Przeciągamy sznurek wiążący pod wiodącym. Umieszczamy go w pętelce ze sznurka wiążącego
Ściągamy sznurek wiążący, aż druga pętelka się zaciśnie.
Otrzymaliśmy węzeł żebrowy pionowy.
Następne węzły wiążemy w ten sam sposób dobierając kolejne sznurki wiodące.
Po zawiązaniu wszystkich węzłów w rzędzie, przekładamy sznurek wiążący na dół i wiążemy kolejne rzędy węzłów, ale w przeciwnym kierunku

Węzły żebrowe zbierające i otwierające

W przypadku węzła zbierającego i otwierającego mamy do czynienia z rzędem wielu węzłów żebrowych, które traktujemy jako jeden węzeł. W węźle zbierającym po zawiązaniu pierwszego węzła żebrowego, jego sznurek wiążący jest dołączany do sznurka wiodącego. I tak samo postępujemy z każdym kolejnym sznurkiem, który chcemy do tego węzła dołączyć.

Węzeł żebrowy otwierający jest odwrotnością węzła zbierającego. Może powstać tylko wtedy, gdy wcześniej zawiązaliśmy węzeł zbierający, ponieważ sznurki wiążące są ujmowane ze zbioru wiodących.

Po zawiązaniu pierwszego węzła żebrowego jego sznurek wiążący dołączany jest do sznurka wiodącego.
Sznurki wiążące z każdego węzła żebrowego dołączane są do pozostałych sznurków wiodących, przez co rdzeń węzła zbierającego robi się coraz grubszy, a każdy następny węzeł żebrowy coraz większy. Tak powstaje węzeł zbierający.
Węzeł otwierający. Po zawiązaniu węzła zbierającego ujmujemy po jednym sznurku wiodącym i wiążemy następne węzły żebrowe. Rdzeń węzła otwierającego robi się coraz cieńszy a węzły żebrowe coraz mniejsze.

Rekomendowane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *