Blog

Projekty indywidualne to projekty przygotowywane na specjalne zamówienia. Wzory i kolory makram są uzgadniane z klientem.

Praca nad takimi zamówieniami rozpoczyna się od rozmowy z klientem.Staram się poznać jego oczekiwania i potrzeby. Omawiamy wielkość makramy, kształt i kolory. Potem przygotowuję projekt w postaci rysunku i przesyłam klientowi do aprobaty.

Oto kilka przykładowych makram, które powstały na indywidualne zamówienie:

1.Firanka w okno kuchenne. Wymiary 220x 140. W tym przypadku klienta dostała do wyboru trzy projekty.

2. Zestaw szaro miętowych makram. Każda o wymiarach 90×120 cm.

3. Serce uplecione na drewnianym stelażu o średnicy 50cm.

4. Makrama na ścianę o wymiarach 150×200 cm

5. Markama 120×110 cm

6. Makrama 90×70 cm

Wiem, że nie taka zima to nie zima, że kiedyś to były mrozy, śniegi i zawieje. Wiem, bo pamiętam :). Dzieckiem będąc zimy spędzałam na łyżwach, sankach i kuligach, ale przyszła dojrzałość życiowa i zimno zaczęło mi doskwierać :). Teraz tak jak moje kicie staram się nosa na dwór nie wystawiać, no chyba że mus.

I te moje kiciunie tak calutkie dnie spędzają. Leżą, jedzą, jedzą, leżą. Co chwilę któraś głowę uniesie, żeby sprawdzić, czy zimno już minęło, czy trzeba spać dalej.

Ja tyle leżeć nie mogę, resztki sumienia nie dają, więc napędzam się gorącą herbatą z miodem i cytryną i kręcę sznurki :).

Makrama ze sznurkiem jutowym

Juta jest sztywna i szorstka. Nie można z niej upleść misternych wzorów. Dlatego środek makramy, tam gdzie potrzebna jest precyzja, wykonałam ze sznurka bawełnianego, który jest miękki i podatny na układanie.

Sznurek jutowy posłużył mi do wykonania frędzli. Dzięki niemu makrama zyskuje naturalny, dziki charakter. Ciekawym dodatkiem jest również otoczak znaleziony nad morzem. Zbieram je za każdym razem, gdy odwiedzam Bałtyk i mam ich naprawdę sporo. Cieszę się, że się wreszcie przydały na coś kreatywnego.

Moja kicia, tak jak ja, zawsze chętnie kręci sznurki . Można powiedzieć – koleżanka po fachu. Lubi każdy rodzaj sznurka i zwisający, i motkach i pocięty na kawałki, przygotowany na frędzle :).

Rozczesywanie frędzli z jutowego sznurka, to żmudna praca, ale efekt końcowy rekompensuje wysiłek.

Makramy gotowe.

Oto jak wyszły makramy. Moim zupełnie nieobiektywnym zdaniem – są super.

Od dawna jestem fanką stylu rustykalnego. Proste przedmioty, nieprzeładowane zdobieniami, prawdziwe i piękne. W połączeniu z bogactwem darów przyrody umożliwiają nam stworzenie niepowtarzalnych rzeczy, jedynych w swoim rodzaju. Nie ma na świecie dwóch taki samych kamieni, takich samych gałązek, czy muszelek. Powstałe przy ich udziale przedmioty zmuszają twórcę do ciągłego poszukiwania harmonii między tym co materialne i dla ogółu pospolite, a tym co ulotne, czyli tą jedną chwilą fascynacji kolorem i kształtem, która definiuje całe dzieło.

W tym roku 2020 chcę odnaleźć właśnie taką harmonię. Z rzeczy na pozór zwyczajnych wyczarować świat ciekawy, niebanalny i niepospolity. I zaciekawić Was nim. Moim światem oplątanym sznurkiem.

W tym roku postanowiłam zacząć robić ozdoby choinkowe dużo wcześniej niż dotychczas bo już na początku listopada. Pełna wiary i nadziei, że wreszcie ze wszystkim na spokojnie zdążę, zabrałam się do pracy. Zaplanowałam sobie, że zrobię gwiazdki, aniołki i sówki. Ale w trakcie pracy jak zwykle popłynęłam. Pomysłów przybywało z każdym dniem. Zanim się obejrzałam był już grudzień, posypały się zamówienia na makramy i oczywiście znowu nie zdążyłam wszystkiego zrobić. A tak marzyłam o choince całej w sznurkowych ozdobach. No trudno. Wniosek jest taki, że w roku 2020 zaczynam świąteczne przygotowania już październiku :).

A o to, co udało mi się wyczarować:

1. Gwiazdki.

2. Sowy

3. Aniołki

4. Choinki z pestek dyni.

5. Wełniane dzwoneczki.

6. Gwiazda w aranżacji okiennej.

Od dawna przymierzałem się do sówek, ale to nie miałam sznurka, to nie było kiedy. Wczoraj wreszcie koniunkcja planet, dobre fluidy i inne feng shui były sprzyjające i sówki powstały. I są urocze :). Duża jako ozdoba na ścianę bądź torbę. Z małej można zrobić breloczek lub wisiorek na szyję.

Lipiec 2019

Nie minęło pół roku a powstała trzecia sówka. Większa i nie ma co ukrywać dużo ładniejsza 🙂 Progres jest, a to najważniejsze. 

Czasami człowiek pragnie odmiany od codziennego plątania sznurków i zrobił coś, coś zupełnie innego. Kiedyś razem z mężem zrobiliśmy dzieciom piaskownicę i powiem szczerze – robiliśmy ją dłużej niż one się w niej bawiły :). W zeszłym roku rozebraliśmy więc tę ogrodową zawalidrogę a drewna z niej powoli wykorzystujemy na nowe projekty. Powstał już stolik do salonu (zdjęcie potem), stół ogrodowy (zdjęcie jak wcześniej), a teraz drewniane skrzyneczki. Utrudzone życiem, smagane deszczem i babami z piasku deski, teraz w ciepełku dożyją dłuuugiej emerytury 🙂

Jak widać skrzyneczki powstały na potrzeby świątecznych aranżacji, ale mam już pomysły na ich po świąteczne wykorzystanie 🙂