Podkładki pod kubeczki są bardzo łatwym i wdzięcznym projektem. Wykonane są za pomocą tylko jednego węzła makramowego – żebrowego. Robimy je zazwyczaj ze sznurka skręcanego, który jest mięciutki i bardzo miły w dotyku. Jego zużycie też jest nieduże – niecałe 15 m, to jak na makramę bardzo niewiele. Czas potrzebny na wykonanie jednej podkładki, to około pół godziny. Szybko, łatwo i tanio – idealny projekt 🙂
Jedyny problem jaki może się pojawić, to moim zdaniem, potrzeba powtarzalności kształtu. Z reguły podkładki robimy w kompletach, po 4 czy 6 sztuk. Powinny być jeśli nie identyczne, to chociaż bardzo podobne. Największe podobieństwo możemy uzyskać za pomocą powtarzalności i systematyki dodawania sznurków.
DODAWANIE NOWYCH SZNURKÓW
Znormalizowane dodawanie sznurków do podkładki wnosi wiele korzyści. Wpływa pozytywnie na kształt – uzyskujemy koło a nie coś w podobie. Podkładka jest płaska, nie wybrzusza – co jest przyczyną zbyt małej ilości dodanych sznurków i nie podnosi się do góry, jeśli sznurków dodamy za dużo. Potrafimy też wyliczyć zużycie sznurka i trzymać się go przy wszystkich podkładkach, jeśli robimy komplet.
Mój system dodawania nowych sznurków (pracując ze sznurkiem skręcanym 3mm) opiera się na dodawaniu 3 nowych sznurków w każdym rzędzie z wyjątkiem rzędów: 0. i 5. gdzie dodajemy 4 nowe sznurki.
Rzędy i dodawanie nowych sznurków co kilka starych:
- rząd 0. – 4 sznurki 90 cm – rząd mocowania pierwszych sznurków – początek pracy
- rząd 1. – 3 sznurki nowe 80 cm co 2 stare
- rząd 2. – 3 sznurki nowe 70 cm co 4 stare
- rząd 3. – 3 sznurki nowe 60 cm co 6 starych
- rząd 4. – 3 sznurki nowe 50 cm co 8 starych
- rząd 5. – 4 sznurki nowe 40 cm co 8 starych
- rząd 6. – nie dodajemy żadnych nowych sznurków, przerabiamy stare
W rzędzie 5. dodajemy 4 sznurki, ponieważ jest to rząd przedostatni i ten czwarty sznurek stanowi zapas, który ma zapobiec powstaniu dziury w rzędzie ostatnim 6. W ostatnim rzędzie wszystkie sznurki muszą być przerobione a nie tylko dodane. Jeśli zostawimy dodany, nie przerobiony sznurek, jest duże prawdopodobieństwo, że podczas użytkowania podkładki taki luźny sznurek po prostu wysunie się z makramy.
Na rysunku poniżej starałam się graficznie przedstawić proces dodawania nowych sznurków (czerwony kolor). Na czarno zaznaczyłam sznurki przerabiane z poprzedniego rzędu.
Podczas wyplatania dzielimy sznurki na grupy. Nie jest to sztywny podział. Nie dodajemy nowych sznurków zawsze w tych samych miejscach. Obserwujemy, co dzieje się z przerobionymi sznurkami. Nowe dodajemy w miejscach, gdzie jest najmniejsze zagęszczenie starych sznurków.
Poniżej wrzuciłam filmik z porównujący dwie podkładki. W jednej dodawałam nowe sznurki zawsze tych samych miejscach, jedne pod drugimi. Podkładka wykonana w ten sposób, zaczęła przybierać kształt trójkąta, ponieważ zagęszczenie sznurów było za duże w trzech miejscach. Węzły żebrowe piętrzyły się tam i rozpychały podkładkę na zewnątrz. W miejscach, gdzie tych sznurków brakowało, węzły żebrowe przesuwały się do przodu i ściągały okręgi, zmniejszając tym ich objętość,
MATERIAŁY:
- sznurek skręcany 3mm – 14,5 m
- podkładka
- szpilki
- nożyczki
- szydełko lub wsuwka pod przeciągania sznurka
- grzebyk do rozczesywania sznurka
CIĘCIE SZNURKA:
- 4 x 90cm
- 3 x 80 cm
- 3 x 70 cm
- 3 x 60 cm
- 3 x 50 cm
- 4 x 40 cm
- 1 x 150 cm
WYPLATANIE
Tak jak pisałam wcześniej makrama jest bardzo prosta. Do jej wykonania potrzebna jest znajomość tylko jednego węzła – żebrowego. Węzły musimy zaciskać dość mocno, wtedy podkładka będzie zwarta i sztywna a poszczególne okręgi będą ściśle do siebie przylegać.
Pracę nad podkładką zaczynamy od wykonania pętli ze sznurka wiodącego (150 cm) i zawieszeniu na nim 4 sznurków o długości 90 cm. Na ostatnich dwóch sznurkach zawiązujemy supełki, które będą wytyczały nam początek każdego nowego okręgu.
Kolejne etapy pracy to kolejne rzędy-okręgi. Każdy rozpoczyna się od sznurków z supełkami. W każdym wiążemy węzły żebrowe i dodajemy nowe sznurki.
PRACE WYKOŃCZENIOWE
Po ukończeniu 6. rzędu węzłów żebrowych przystępujemy do prac wykończeniowych, do których należą: zabezpieczenie sznurka wiodącego, rozczesanie i przycięcie frędzli.
